Stadsgenoten

Roald Nelissen is departementshoofd PXL-Healthcare aan Hogeschool PXL. Als onderwijsdeskundige en een actieve schakel in de gezondheidszorg deelt hij zijn inzichten over de uitdagingen en vooruitgang in het onderwijs en hoe die gerelateerd zijn aan de behoeften van de zorg.

De uitdagingen in de zorg zullen de komende jaren enkel maar toenemen. De toenemende vergrijzing van enerzijds de bevolking en anderzijds de beroepsactieve hulpverleners, de stijgende behoefte aan gezondheidszorg versus de betaalbaarheid, maakt dat er op verschillende fronten bij hoogdringendheid maatregelen noodzakelijk zijn om zowel kwalitatief als kwantitatief betaalbare professionele zorg te kunnen blijven bieden.  

De zorgsector schreeuwt om extra medisch maar zeker ook verpleegkundig en paramedisch personeel.  De jongste jaren heeft de overheid tal van ingrepen gedaan om extra handen toe te leiden naar de zorg. Opleidingen werden in een nieuw jasje gestoken en bijkomende zorgprofielen kregen een plaats op de zorgladder. Wie ziet nog de bomen door het bos en wie krijgt welke bevoegdheid?  Wat zijn de verschillen tussen al deze profielen zoals verpleegkundig specialist, de verpleegkundige verantwoordelijk voor algemene zorg, basisverpleegkundige, praktijkassistent, zorgkundige, verzorgende, bekwame helper, … en hoe krijgen we jongeren overtuigd om te kiezen voor een opleiding in de zorg?  

Daarnaast blijft de sector kampen met een imagoprobleem dat een grote weerslag kent bij het brede publiek. De positieve aspecten van werken in de zorg komen te weinig op de voorgrond. Werkdruk, wisselende shiften, inhoud van de job, verloning zijn enkele aspecten die vaak ‘ten onrechte’ spelen bij de studiekeuze. Het is van groot belang om de beeldvorming helder te krijgen en de variatie aan tewerkstellingsmogelijkheden kenbaar te maken.  Zeker als we weten dat ouders een grote impact hebben op de studiekeuze van zoon of dochter. Het werken in interdisciplinaire teams, het werken met technologie en wetenschap, het werkklimaat en de waardering van cliënten en collega’s, de verantwoordelijkheid en autonomie, flexibele arbeidsregelingen zijn al enkele aspecten die heel veel jongeren en zij-instromers kunnen triggeren om te kiezen voor een job in de zorg. Er wordt ook sterk ingezet op waarderend leiderschap, klinisch redeneren, innovatie gericht op het continu verbeteren van de zorgkwaliteit waar eenieder die beroepsactief is in de zorg aan kan meewerken. 

Hoe zit het met de instroom van studenten versus de noden op de arbeidsmarkt? Op welke wijze worden toekomstige zorgverleners klaargestoomd voor het werkveld? Graag geef ik iedereen een blik achter de schermen van het hoger onderwijs waar studentgericht onderwijs, digitalisering en authentieke leeromgevingen het onderwijs voorgoed hebben veranderd en waar onderzoek en dienstverlening meer dan ooit belangrijk zijn om samen met het werkveld de uitdagingen van morgen aan te gaan.