you’ll never GUESS WHO

ism bibliotheek Bilzen

soms ben ik een man soms ben ik een vrouw
soms ben ik een man die danst als een vrouw
soms ben ik een vrouw die danst in een trant
dat de man denkt zo danst alleen een man
die danst als een vrouw soms ben ik een vran
soms ben ik een mouw

You’ll Never GUESS WHO is een interactieve installatie (met bijhorende publicatie) geïnspireerd op het gezelschapsspel ‘Wie is het’.
In het kader van Antwerp Queer Arts Festival, creëerde Maud Vanhauwaert deze installatie samen met fotografe Jill Bertels en haar vaste compagnon de route, ontwerper Jelle Jespers. De installatie werd voor het eerst gepresenteerd in het MAS, en gaat nu op tournee!

Een woordje uitleg door Maud Vanhauwaert

Toen ik Wie is het? als kind speelde met mijn zus, was de eerste vraag die we steevast stelden ‘is het een man’ of ‘is het een vrouw’. Het is nu pas, zoveel jaren later, dat ik besef hoe stereotiep de personages zijn in dat gezelschapsspel. En hoezeer alles, onze maatschappij en onze taal, van het binaire denken is doordrongen.

Ik wilde, als stadsdichter van Antwerpen en als een van de curatoren van het Antwerp Queer Arts-festival een nieuw Wie is het?– spel maken, in eerste instantie om onze eigen vraagstelling in vraag te stellen. Hoe kijken we naar de ander? Welke vragen gebruiken we om de ander te benaderen? Durven we verder kijken dan het plaatje?

Samen met Marcia Poelman, coördinator van het Antwerp Queer Arts Festival, zocht ik naar mensen die op de een of andere manier moeilijk in een hokje te plaatsen zijn. Mensen die niet zus of zo zijn. Maar zus èn zo, zwart èn wit, vis èn vlees, ’t een èn ’t ander, kant èn wal, man èn vrouw, pijp èn mouw. Twintig individuen die Wie is Het? tot een fascinerend onmogelijk spel maken.

Fotografe Jill Bertels portretteerde de twintig geselecteerden. We vonden het belangrijk om de deelnemers niet alleen in beeld te brengen, maar ook de achterkant van dat beeld te leren kennen. Het leek ons nogal nonqueer om de geportretteerden telkens gewoon een biootje te laten schrijven met info over hun leeftijd, geslacht en diploma’s. Daarom ging ik met hen in gesprek.

Aan alle deelnemers stelde ik dezelfde drie vragen. Hoe oud voel je je? Waar voel je je het meest thuis? En wat brengt je in ontroering? Hieronder vind je een korte persoonlijke neerslag van de gesprekken. Zie de tekstjes niet als een samenvatting van hen, maar van onze gesprekken waarin ik mezelf vaak op vooronderstellingen betrapte.

Ik ben bijzonder trots op het resultaat en dank iedereen voor de medewerking. Dank aan Marcia Poelman, dank aan Jill Bertels, dank aan Kopspel, die de installatie bouwde, dank aan Jelle Jespers die de letters zette. En bovenal dank aan alle grootmoedige mensen die ik mocht ontmoeten en die mij met hun verhalen tot diepe ontroering brachten.

Een coproductie van Het Roze Huis en Antwerpen Boekenstad.

http://www.maudvanhauwaert.be